Η μετάβαση ενός ηλικιωμένου σε μονάδα φροντίδας δεν είναι μία εύκολη υπόθεση, γιατί πρέπει να εξεταστούν πολλοί παράγοντες. Ειδικά, αν το άτομο χρειάζεται συνεχή, ιατρική παρακολούθηση, τότε τα πράγματα περιπλέκονται περισσότερο. Η διασφάλιση της συνεχούς ιατρικής φροντίδας και παρακολούθησης των ηλικιωμένων σε γηροκομεία, αποτελεί έναν από τα πιο κρίσιμα σημεία, γιατί επηρεάζει την ποιότητα ζωής και την καθημερινότητα των ηλικιωμένων. Μεγαλώνοντας, οι ιατρικές ανάγκες αυξάνονται και γίνονται πιο απαιτητικές, καθιστώντας απαραίτητη την ύπαρξη ενός οργανωμένου και αποτελεσματικού συστήματος φροντίδας. Στην συνέχεια, θα εξετάσουμε πώς τα γηροκομεία καταφέρνουν να παρέχουν αυτή τη συνεχή, ιατρική φροντίδα και παρακολούθηση.
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κοιτάξουμε είναι, αν το γηροκομείο έχει εξειδικευμένο προσωπικό που μπορεί να εξυπηρετήσει τις ανάγκες του ηλικιωμένου ατόμου. Αυτό συνεπάγει τον τακτικό, ιατρικό έλεγχο, την καθημερινή, ατομική φροντίδα και την συνεργασία με εξειδικευμένα κέντρα προληπτικής φροντίδας και ψυχολογικής υποστήριξης. Αυτές οι πρακτικές διασφαλίζουν ότι, οι ηλικιωμένοι θα λαμβάνουν την κατάλληλη φροντίδα, θα νιώθουν ασφάλεια και θα έχουν μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Τα γηροκομεία θα πρέπει να διαθέτουν διάφορες ειδικότητες γιατρών, συμπεριλαμβανομένων ιατρών, νοσηλευτών, φυσικοθεραπευτών και εργοθεραπευτών για την αντιμετώπιση χρόνιων ασθενειών, όπως είναι για παράδειγμα η άνοια. Οι ιατροί είναι υπεύθυνοι για τη διάγνωση και τη θεραπεία των ιατρικών προβλημάτων, ενώ οι νοσηλευτές παρέχουν συνεχή φροντίδα και υποστήριξη στις καθημερινές ανάγκες των ηλικιωμένων. Οι φυσικοθεραπευτές και οι εργοθεραπευτές βοηθούν τους ηλικιωμένους να διατηρήσουν καλή τη φυσική τους κατάσταση μέσω ασκήσεων και διάφορων δραστηριοτήτων, ώστε να είναι ενεργοί και δραστήριοι.
Ιατρικοί έλεγχοι που περιλαμβάνουν βασικές εξετάσεις, όπως η μέτρηση της πίεσης του αίματος, η ανάλυση αίματος και η παρακολούθηση της καρδιακής λειτουργίας των ηλικιωμένων, πρέπει να γίνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Αυτές οι εξετάσεις βοηθούν στην έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση προβλημάτων υγείας. Ειδικά, αν το ηλικιωμένο άτομο υποφέρει από χρόνια πάθηση, θα πρέπει να υπάρχει ατομικό σχέδιο φροντίδας, σε συνεργασία με τον θεράποντα γιατρό του και αφού εξεταστεί πρώτα το ιατρικό ιστορικό του ηλικιωμένου, οι παρούσες ανάγκες υγείας, και οι προτιμήσεις που έχει στην διατροφή. Με αυτόν τον τρόπο, εξασφαλίζεται ότι, κάθε ηλικιωμένος λαμβάνει την κατάλληλη φροντίδα σύμφωνα με τις προσωπικές του ανάγκες.
Οι πιο οργανωμένες μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων παρέχουν συστήματα καταγραφής και παρακολούθησης της υγείας των ηλικιωμένων. Έτσι, το ιατρικό προσωπικό μπορεί να έχει εύκολη πρόσβαση στις ιατρικές πληροφορίες των ηλικιωμένων ανά πάσα στιγμή. Επιπλέον, η τηλεϊατρική έχει συμβάλει στην διευκόλυνση της διάγνωσης, επιτρέποντας στους ηλικιωμένους να συμβουλεύονται εξειδικευμένους ιατρούς, που συνεργάζονται με την μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων, χωρίς να χρειάζεται να μετακινηθούν. Τα γηροκομεία πρέπει να συνεργάζονται με εξειδικευμένα, ιατρικά κέντρα και νοσοκομεία, για να διασφαλίσουν ότι, σε περίπτωση ανάγκης, οι ηλικιωμένοι θα μπορούν να διακομιστούν γρήγορα για περαιτέρω εξετάσεις και θεραπείες.
Η ψυχολογική υποστήριξη είναι ένα σημαντικό κομμάτι της φροντίδας που παρέχεται στα γηροκομεία. Οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί εργάζονται με τους ηλικιωμένους, για να τους βοηθήσουν να αντιμετωπίσουν το καθημερινό άγχος, την ανασφάλεια, την κατάθλιψη και άλλες ψυχολογικές παθήσεις που παρουσιάζονται λόγω ηλικίας. Η ψυχική υγεία είναι άμεσα συνδεδεμένη με τη σωματική υγεία, και γι’ αυτό η ψυχολογική υποστήριξη θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι της συνολικής φροντίδας των ηλικιωμένων.